رواية حماتي الفصل الخامس بقلم ليان محمد
"نزلت تانى يوم وانا بفكر ياترى بيخططوا لأيه ومتوقعه منهم ابشع الافكار "
دخلت كلمتهم واتكلموا معايا عادى جدا وقولتلهم هدخل عشان اجهز اكل الغدا
بعد شويه لقيت اسماء داخله ورايا المطبخ
_ مريم هو احنا ممكن نبقى صحاب
"سمعت جملتها دى كان نفسى اغزها بالسكينه اللى فى ايدى ابقى صحبتك برضوا اكيد بتخططى لحاجه ياحربايه "
_ اكيد طبعا يااسماء
_ يعنى انتى مش شايله منى بسبب الموضوع القديم
" اتعمدت اغيظها فى الكلام "
_ لا خالص وبعدين محمد عمره ماحبك ومن قبل مايخطبك انا وهو بنحب بعض وامه اللى غصبت عليه يخطبك وبرضوا فى الاخر رجعلى انا لأنه حبيبى انا
" وشها قلب وحسيت انها هتطق وانا كنت مبسوطه جدا جدا "
_ اكيد طبعا حبيبك ربنا يحفظكوا لبعض
_ امين يارب
_ انا هساعدك بقى فى الطبيخ
" هيعموا حاجه فى الاكل تانى بس هما مش اغبيه كده"
_ لا شكرا يااسماء انتى تعبانه
_ لا مش تعبانه ولا حاجه
" ووقفت معايا فى المطبخ تساعدنى وتهزر معايا وتتعامل كويس جدا وكل ده مش مطمنى اكيد فيه حاجه زباله هتحصل منها والغريب بقى ان لعند مامحمد رجع الدنيا كلها كانت تمام وبعد ماخلصنا اكل محمد داخل ورايا المطبخ .
_ مش هنتصالح
_ لا يامحمد
_ انا عارف انى غلطت
_ انت كسرت ثقتى فيك
_ غلطه ومش هتتكرر
_ لا هتتكرر يامحمد وكتير قوى الايام اللى جايه
_ تقصدى ايه
_ مااقصدش
_ طب انا عندى مفاجأه
_ مفاجأه ايه خير
_ حجزت اسبوع لينا فى شرم يبقى اسبوع عسل لينا
" فرحت جدا من جوايا لكن برضوا كنت مكسوره من اللى عمله فيا "
_ مش عايزه اروح اى مكان
_ عشان خاطرى بقى يامريم واعدك فى الاسبوع ده هعوضك عن كل اللى حصل
_ قولت لماما ولا لسه
_ لا هقولها دلوقت
_ هنمشى امتى
_ بعد يومين
_ تمام
_ بس كده مافيش حضن طيب
_ لا مافيش واطلع يلا من المطبخ
" ضحك وقالى احبك وانت عنيف وخرج من المطبخ انا فرحت انى هبعد عن القرف ده اسبوع ومره وحده سمعت صوت حماتى بتزعق طلعت من المطبخ بسرعه افهم فيه ايه "
لقيتها بتزعق مع محمد انه عايز يسيبها فى البيت لوحدها اسبوع وانه مابيفكرش الا فى نفسه وكلام كتير كده
محمد رد قالها ماهو اسماء قاعده معاكى
زعقت وقالتله مالكش دعوه بأسماء وهى هتقعد معايا ده كله ليه هى اصلا هتمشى بعد يومين عشان عندها شغل
محمد بص لوالدته بغيظ وقالها خلاص يبقى روحى لخالتى
حماتى زعقت اكتر وقالتلى ياخساره تربيتى بقيت دلدول للهانم
كل ده وانا واقفه ساكته ومابتكلمش
ولقيتها بصتلى بغضب وجايه ناحيتى وبتقولى اطلعى بره بيتى يابنت الكلب محمد مسك امه وقالها كفايه بقى ومراتى مش هتنزل عندك تانى كفايه بهدله من يوم مااتجوزنا وانتى مبهدلاها
ولقيت محمد بيمسكنى من ايدى وبيطلع بيا لفوق وامه فضلت تشتم فيا وفيه
بعد ماطلعنا فوق محمد حسيته حزين قوى صعب عليا. قوى برضوا مهما حصل دى امه
_ محمد صالح امك ومالهاش لازمه نروح شرم
_ انتى بتقولى ايه والله لنروح
_ طب اهدى طيب
قربت منه وخدته فى حضنى حسيته مكسور من جواه من تصرفات امه معاه
إللي عاوز يوصله اشعار بتكملة الروايه يعمل إنضمام من هنا