رواية تربيه واصلاح الحلقة السادسة والسابعه والثامنه والتاسعه والعاشره بقلم منار مجدي
 |
الفصل السادس
سيف:بابا لازم تتصرف
جلال:فى ايه وداخل من غير ما تخبط كمان
سيف:انا اسف بس صدقنى الموضوع مستعجل
جلال:فى ايه ما تنطق
سيف:ريم
جلال بسرعه وخوف:مالها حصلها حاجه حد عملها حاجه
سيف:هى ديه حد يقدر يعملها حاجه
جلال:ما تخلص ياض انت وتقول فى ايه
سيف:عايزه تبدل الاوض وتبقا مع عمر بدالى
جلال:وايه المشكله طالما هى مرتاحه اكتر كده خلاص
سيف:لا طبعا يا بابا
جلال:ليه أن شاء الله
سيف:عشان عشان ريم البروكه بتاعتها بتفك وهى نايمه دائما
جلال:اه صح ازاى نسيت خلاص متقلقش روح انت
خرج سيف واتنهد وقرر يخلى ريم تحبه لدرجه متبقاش عايزه تسيبه وياخد مكان عمر ده إلى بقا مصدر إزعاج كبير ليه
فى حصه الفيزيا
عمر بصوت واطى:رامى ركز
ريم:اقسم بالله بحاول مش عارف ليه حاسس وكأنه بيحكى حدوته قبل النوم
عمر:معلش ركز احسن ما تملى بورد تانى
ريم:هحاول هحاول
بعد الحصه
ريم:عدت على خير الحمدلله
يوسف:هو سيف محضرش ليه
عمر:غريبه اول مره سيف يفوت حصه
يوسف:عشان كده مستغرب
سيف جيه من ورا ريم وحط ايديه على كتفها
ريم بصيت ليه بإستغراب:مالك !!!
سيف:ايه فى حاجه، هنروح الكافيتريا نتغدا
عمر:احم سيف احنا لسه حالا من ساعه كنا بنفطر
ريم بعدت عن سيف وهى بتبصله بضيق ومسكت ايد عمر
ريم:عمر تعال معايا عايز اسألك على حاجه
سيف:تسأله على ايه ما تسألنا احنا يمكن نعرف
يوسف:اه يا رامى احنا دلوقتي بقينا صحاب كلنا مينفعش نخبى حاجه عن بعض
ريم:ما هو مش حاجه مهمه يعنى ده حاجه فى الفيزيا
يوسف:ياااه ايه الملل ده
ريم:لازم ابدأ اذاكر كويس هتساعدنى صح يا عمر
عمر:اخيرا حد هيذاكر
ريم:عد الجمايل يا عم
سيف:خلاص نذاكر كلنا سوا ونشجع بعض
ريم:هتذاكرو؟
يوسف:هنذاكر؟
سيف:هنذاكر
يوسف:يبقا هنذاكر
عمر:هنتسلى اوى
ريم:ماشى بس مش عايزه اى حد يعطلنى انا لازم انجح السنه دى من غير وله ملحق بجد لازم
عمر:اكيد سيبلى نفسك بس وانا هظبطك
ريم:عمر انت اجدع واحد عرفته
عمر ضحك:طيب يالا فى حصه كيميا
بعد اليوم الدراسى فى الكافتيريا بيتغدو
عمر:تحبو نذاكر فى المكتبه
يوسف:لا خليها فى اوضتنا
سيف:اه احسن
ريم:لا تعالو الأوضه عندنا احسن وأوسع هناخد راحتنا اكتر
سيف:خلينا المره ديه فى الأوضه عند عمر عشان لو احتاج كتاب أو نسى حاجه ميرجعش الاوضه ونضيع وقت
(طبعا كلنا عارفين ليه سيف مش عايز يذاكرو فى اوضتهم عشان متهتمش بعمر تانى أما سيف ده غيور بشكل)
ريم:تصدق بدأت احترمك
سيف:نعم!
ريم:متركزش ،خلاص هنرجع اوضتنا نغير وناخد دش ونفوق ونتجمع عندكم تمام
يوسف:انا هجيب فشار من الكافتيريا
عمر:يوسف احنا هنذاكر ها هنذاكر
ريم:عنده حق هات بقا مع الفشار شيبسى عشان مش بحب الفشار اوى وهاتلنا اكياس كابتشينو او قهوه عشان التركيز
عمر حط أيده على رأسه:شكلكم هتتعبونى
ريم:الصديق وقت الضيق وله ايه يا يوسف
يوسف:اه فعلا
عمر:وقت الضيق لسه مجاش يبقا مفيش صديق
ريم:نهون عليك يا عمورى
عمر:ينهار على العيون البريئه عارف يا رامى ساعات بشك انك ولد فعلا ديه برأه بنات بس لا تصرفاتك كلها بتأكد انك ولد
ريم ابتسمت بتوتر
سيف بص ليها بغضب وقال فى نفسه:البت ديه غبيه اوى هتضيع نفسها .
يوسف:ايه يا عمر الهزار المرعب ده متخيل بنت فى مدرسه بنين المدرسه ديه كلها ممكن تتقفل
عمر :اكيد وهيظهر فى قناه الاخبار خبر عاجل تواجد فتاه فى مدرسه عسكريه داخليه للبنين ده يالهوى على الفضيحه
ريم بغضب:بس بقا
يوسف:مالك يا رامى احنا كنا بنهزر
ريم بصوت عالى:ده مش هزار ولو هزاركم كده فهو هزار رخم وبارد عشان انا مش بنت .
قامت وسابتهم
عمر:شكلنا زودناها
سيف بنظرات لوم:فعلا زودتوها
مشى وراها
يوسف:وبعدين بقا
عمر:لازم نعتذر منه
يوسف:ده لو جيه اساسا
عمر:أن شاء الله هيجى يالا بينا عشان نجهز الاوضه لما يجيو
يوسف:متأكد هيجو
عمر:أن شاء الله يالا
عند ريم دخلت الاوضه وعلى الحمام عدل من غير ما تركز بالى قاعد على المكتب بتاعها
ريم فى الحمام قفلت الباب بعصبية وقلعت البروكه ورمتها فى الارض بعصبية :كنت عارفه ايه إلى علمته ده يا بابا ايه إلى عملته لو غلطت كعادتى هبوظ الدنيا لعمو جلال انا غبيه باين اوى كده انى بنت (بصيت فى مرايه الحمام لشعرها ومسكت المقص إلى فى الحمام وقصت شعرها وخلته قصير نفس طول الباروكه )اهو كده مفيش اى غلط هيحصل لازم اركز اكتر ناس كتير ممكن حياتها تدمر بسببى لازم اعدى السنه دى من غير ما حد يكتشفنى ايه تانى مختلف مفيش كده كله تمام (بصيت لشعرها إلى فى ايديها ودمعت)هتطول تانى عادى مش مشكله المهم عمو جلال والمدرسه إلى استقبلتنى مش مهم شعرى خالص(مسحت دموعها وغسلت وشها ولمت شعرها فى كيس وحطيته فى جيبها وخرجت)
ريم بصدمه:انت مين ايه دخلك هنا
فهد:انا إلى مين انت إلى مين بتعمل ايه فى اوضتى
ريم مسكت رأسها بيأس :حقيقى مش فايق لأى حوار
فهد مسكها من لياقتها:انت ياض انت اتكلم معايا باحترام
ريم برقت بصدمه وخوف لأول مره عشان فهد كان أكبر حجما منها ضعفين ملامحه حاده ومرعبه عيون سود ورموش كثيفه وأنف حاد وشعر اسود حالك كان عباره عن قمر 🌚امم باين انى بكراش وله أبين اكتر
فهد بصوت عالى وهو بيهزها من لياقتها:سامع ياض انت
ريم بصوت عالى وعصبيه ودموعها بتهدد تنزل:انت نزلنى حالا انت فاكر نفسك مين
فهد:واد انت محتاج تتربى
رفع فهد ايديه وله هيديلها بوكس مسكه سيف وبعده عنها
سيف بصوت عالى:انت اتجننت يا فهد انت عارف العنف ممنوع.
فهد:مش شايف أسلوبه المستفز
سيف:اى يكن ممنوع العنف
فهد:تمام مش هاجى جنبه بس يخرج من اوضتى
سيف:مش هيخرج
فهد:يعنى ايه بقا
سيف:عشان ده طالب جديد وأبوه صاحب بابا وبابا موصى يقعد هنا معايا انا اسف يا فهد بجد انت عارف انى برتاح معاك انت يا صاحبى
فهد :خلاص انا هروح اشوف فين اوضتى الجديده
فهد مسك شنطته وجيه يخرج
ريم:غوريلا
فهد وقف عند الباب:يستحسن تتلاشانى عشان انت جديد هنا متخلنيش امشيك من المدرسه ديه من غير كرامه
ريم بصيت ليه بغضب وعصبيه
فهد سابها وخرج
ريم:كنت نقصك انت كمان
سيف:انت كويس
ريم:انا تمام اجهز عشان هنروح لعمر
سيف:لسه عايز تروح
ريم:اه لازم انجح لازم
سيف:انا ممكن اذاكر معاك لوحدنا
ريم:لا هنذاكر كلنا انا هسبقك
سيف بعصبية:غبيه
لف وشه ودخل الحمام لقا المقص وفى خصلات شعر فى الارض مسكهم
سيف:المجنونه ديه عملت ايه لو قصت شعرها مش هسامحها
خرج وراح وراها
عند يوسف وعمر
يوسف:عمر مظنش هيجو
عمر:لا هيجو
عمر لنفسه:اول صديق ليا ضايقته جامد وخسرته هو انا ليه اى حد بحس أنه قريب منى ببعده بغبائى وتصرفاتى إلى ملهاش معنى انا ضايقت رامى اعز صديق عندى اتمنى بجد يجى
خبط الباب
عمر جرى فتح الباب
ريم وهو حاطه ايديها فى جيوبها:اتأخرت؟
عمر حضنها جامد
ريم بصدمه احمرت:عمر مالك
سيف بصوت عالى:فى ايه
عمر بعد وعيونه بتدمع:مبسوط انك جيت ومزعلتش منى
ريم ابتسمت :اسمع انت اعز صحابى مش هزار بايخ يخسرنا بعض عادى ترخم عليا ارخم عليك وخليك فاكر الوعد ده عمر انا وانت وعد هنفضل صحاب لأخر العمر
عمر حضنها تانى: شكرا
سيف زقه بعيد عنها:يالا نذاكر ونبطل نضيع وقت
يوسف:مكنتش اعرف انك حساس اوى كده يا عمر
عمر:انت متعرفنيش يا يوسف
ريم:صح أنا بس الى اعرفه هنا مفيش منى بجد ربنا يحمينى للشعب
عمر ضحك ويوسف كمان
سيف كان متعصب اوى
عمر:طيب يا جماعه تحبو نبدأ نذاكر ايه
الباب خبط
يوسف فتح وقال بصوت عالى:اهلا بفهد الرجال
فهد:اهلا يا تافه
عمر رجع لورا بخوف
ريم بصيت ليه:انت كويس
عمر هز رأسه شمال ولمين بمعنى لا
فهد بص لعمر:اهلا بدود الكتب
ريم:انت ملكش دعوه بيه احسنلك
فهد:انت تانى لا انت إلى جبته لنفسك
جيه يقرب عندها وقف قدامها عمر
فهد بص ليه برفع حاجب:شجاعه مفاجأة صراحه
يوسف:فى ايه يا فهد انت هتبدأ السنه بخناق بعدين مش انت كنت عاوز شله صحاب
ريم:اكيد انا مش هبقا صاحبه
فهد:لا حوش انا إلى هموت وابقا صاحبك فوق ياض انت
ريم:انا فايق الدور والباقى الى مش شايف قدامه
فهد بعصبيه:زودتها
ريم زقت عمر ووقفت قصاده:انا مش خايف منك والى عندك اعمله ورينى اخرك
عمر مسك كتف ريم:رامى أهدى
فهد ابتسم:شكلى هتسلى جامد السنه دى
سيف مسكه:فهد لو سمحت
فهد بضيق:سيف لو سمحت متتدخلش
لف لريم ولسه هيرفع أيديه يديها بوكس اتفاديته ريم وضربته بوكس فى بطنه رجع لورا
فهد بصدمه:رده فعل سريعه !عجبتنى
ريم ابتسمت بتكبر
فهد رجع عشان يضربها لفت ريم وضربته فى ضهره
فهد وقف وبقا بيضحك:حقيقى شبه فهد الشيتا سريع
لف يبصلها
ريم رفعت ايديها عشان تضربه
فهد بسرعه:انا استسلمت خلاص
ريم وقفت وبصيت ليه من فوق لتحت بتقييم ووقفت عدل
فهد:تمام اثبتلى انك مش ضعيف ومن النهارده هسميك الشيتا
ريم:وانت تسمينى ليه أن شاء الله ،انا عندى اسم ،واسمى رامى
فهد:تمام يا رامى الشيتا وانا فهد
ريم:ميهمنيش انت مين
فهد حد ايديه على كتفها وضغط جامد وجعها بس هى حاولت مش يبان عليها:لازم يهمك عشان هنكون صحاب.
ريم زقت ايديه بغيظ ومسكت ايد عمر:يالا نذاكر
عمر خبط على دماغه:نسيت
يوسف:مش عايز اذاكر فهد هنا خلى النهارده نقضيه كده ونتعرف على بعض
عمر بص ليه بيأس وكان متوقع ريم توافق بس
ريم:انا مش عايز اتعرف ومش عايز اتصاحب ومش عايز حاجه انا عايز اذاكر وانجح وبس عمر هنذاكر وله لا
رواية تربيه واصلاح الحلقة السابعة
عمر:اه هنذاكر
يوسف:رامى انت ليه كده
ريم:اهو انا كده انا مطلبتش نبقا أصحاب اساسا انت طلبت وانا من حقى اختار صحابى وانا مختارتكوش انا اختارت عمر وبس انتو مش شبهى
سيف ضحك بسخرية
ريم بصيت ليه بغيظ
سيف:اسف بس انت مضايق عشان احنا التلاته شبهك عندك يوسف شخصيه مرحه بتحب الضحك والهزار والفرفشه ده انت برضو عندك فهد شخصيه قويه مش بيحب حد يتحكم فى تصرفاته دائما ايديها سابقه لسانه وعصبى جدا وده انت برضو وعندك انا وانت عارف تصرفاتى احنا الاتنين بنحب نفسنا وبنقدرها الحقيقه انك مش متقبل نفسك مش احنا
ريم بصيت ليهم
يوسف بضيق:خلاص يا سيف مش مهم خلاص مش هنقف عليه يعنى احنا مش محتاجين نبقا صحابه محدش بيجبر حد يبقا صاحبه يالا بينا يا سيف يالا يا فهد
فهد بص لريم من فوق وتحت :يا خساره ليك خسرت صحاب جدعه
خرجو التلاته وسابوها مع عمر
عمر:ينفع أتدخل
ريم عيطت
عمر مسك كتفها:أهدى كل حاجه هتبقا تماما عارف انك اتوترت وخوفت ردود فعلك كانت بس عشان انت حسيت بخطر
ريم مسحت دموعها:لا سيف صح انا مش قادر اتقبل شخصيتهم إلى شبه شخصيتى عشان انا عايز اتغير للاحسن مش اتحول للاسوء يا عمر انا عايز ابقى كويس لو نجحت السنه دى من غير مشاكل ومن غير ملاحق وتصرفاتى اتعدلت وبقيت شخص كويس مش بتاع مشاكل بابا هيرجعنى انا مش عايز ابقى هنا لوحدى عايز ارجع تانى بيتى
عمر:تمام هساعدك تمام ده وعد منى انا هساعدك تبقا احسن بس ده مش معناه انك تبقا معقد كده ومتسمحش لحد يقرب منك يوسف بجد انا حسيته اتغير للاحسن لما بدأنا نبقا صحاب ده كان متحمس اوى تعرف أنه عايز يبقا زيك عايز يبقا زيك يحمى الضعاف إلى زى ويبقا شخص كويس كلهم من جواهم عايزين يبقو كويسين زى مانت عايز بالظبط يبقا ليه مش تساعدهم وتقبل صداقتهم مين عارف مش يمكن تصلحو تصرفات بعض وفيها ايه لما يبقا عندنا صحاب جدعين واقفين جمبنا وقت الشده
ريم:لسه عايز تبقا صاحبهم رغم الى يوسف كان بيعمله فيك
عمر:مكنش بيعمل حاجه هو بس كان فاكر أنه كده بيبقا احسن
ريم:يبقا احسن بأنه يهددك
عمر:انت مش فاهم الاول يوسف طلب أفهمه بس للاسف معرفتش أفهمه انا إلى كنت بستسهل وبقوله خلاص انا هحله ليك لحد ما اتعود انى احل الواجب ليه من غير حتى ما يتعب نفسه فأنا إلى كنت السبب من البدايه كمان انت لما ضربته هو ندم ومطلبهاش تانى ولما بقينا صحاب هو اعتذر منى على تصرفاته
ريم:يظهر انى غلطت جامد
عمر:متأخدش بالك شويه غلطات مش غريبه عليك يعنى
ريم ضحكت ومسحت دموعها وقامت:طيب بما أن الوقت قد فات وشكلها مفيهاش مذاكره يبقا نروح نصالحهم
عمر:قصدك تصالحهم انا معملتش حاجه
ريم:عمر ،الصديق وقت الضيق ياجدع
عمر:وله اعرفك
ريم:خلاص هروح لوحدى
عمر:لا هروح معاك بس مش هعتذر انا
عند سيف
يوسف بزعل:كنت فاكر أننا هنكون صحاب
سيف ابتسم:ماحنا صحاب فعلا
يوسف:انت اتخبطت على دماغك وله ايه ما انتهى كل حاجه هناك
فهد ضحك:العكس يا تافه صداقتنا هتبدأ
يوسف بإستغراب:إلى هو ازاى يعنى
الباب خبط
سيف:زى كده
فتح سيف الباب
ريم:احم
سيف سابها ودخل
عمر زقها عشان تتكلم
ريم مش متعوده تعتذر من حد
ريم:انا انا مكنتش اقصد إلى قولته انا بس اتوترت
سيف:مش محتاج تبرر
يوسف بتسرع:واحنا كمان مش محتاجين نبقا صحابك
ريم:بس
يوسف:انا همشى تصبحو على خير
ريم دموعها نزلت
يوسف وقف بصدمه:رامى انت بتعيط
ريم بانهيار:عشان انا عايزكم صحابى انا بس خوفت منه هو السبب قوى جدا وحسسنى انى ضعيف بالنسبالكم وهجيب لنفسى مشاكل وانا مش محتاج مشاكل كفايه المشاكل إلى بتحصلى انا كنت مبسوط اننا صحاب انا عايز نبقا صحاب انا بس بس.
عمر حط أيده على كتفه
ريم بصوت واطى:انا اسف
يوسف حضنها بحركه سريعه
ريم اتصدمت والدموع اتجمدت فى عينيها
يوسف ابتسم:كنت عارف انك عايز نبقا صحاب زى مانا عايز
فهد شد يوسف :اجمد ياض منك ليه
ريم بصيت بعيد عن فهد
فهد بندم:انا كمان اسف
سيف ويوسف فتحو بقهم
فهد:مكنش لازم اعمل معاك كده انا إلى غلطت
ريم بصيت ليه وابتسمت:مش مهم خلاص إلى حصل حصل
سيف بص ليها هى وفهد الظاهر انهم بيبص فى عيون بعض
سيف لنفسه:انا عارف البنات بتحب الحركه ديه اوى واحتمال تقع فى حبه لا مش هسمح بكده
وقف فى النص بينهم:طيب خلاص اتصالحنا الساعه بقيت تسعه يالا كله على اوضته عشان نصحى للتدريب بدرى
ريم:تصبحو على خير
الشباب كلهم:وانت من أهله
مشيو الشباب
ريم دخلت الحمام وغسلت وشها واخدت دش وخرجت كان سيف نام على السرير إلى تحت نفخت بيأس من تصرفاته وطلعت نامت فوق
سيف فتح عينيه وابتسم وهو بيحط ايديه تحت رأسه وبيقول جواه:يظهر انك حساسه مش زى مانتى بتظهرى
الساعه تلاته الفجر صحيت ريم بوجع جامد فى بطنها قامت ودخلت الحمام وخرجت بعد ربع ساعه اخدت حاجه من مكتبها ورجعت الحمام تانى
صحى سيف على صوت الدرج بتاع المكتب وبص ليها بإستغراب
خرجت ريم بتعب وهى حاطه ايديها على بطنها
سيف:صاحى بدرى ليه
ريم:تعبان شويه بس
سيف:تعبان مالك انادى للدكتور من العياده
ريم بسرعه:لا لا مفيش داعى انا اخدت مسكن ومتعود على الوجع ده متقلقش انا هبقا كويس
سيف:متأكد
ريم:ايوه ايوه متأكد
سيف قام ودخل الحمام يستعد عشان لو نام مش هيقدر يقوم للتدريب فقرر يجهز بدرى وخرج لقا ريم بتتلوى على السرير بألم
سيف:انت كويس
ريم ابتسمت بوجع واضح:انا تمام
سيف لنفسه:يا ترى مالها ديه ومش عايزه تروح للدكتور معقول ينهار نسيت انها بنت اكيد حصلت .
سيف:تحب اجيبلك حاجه دافيه من الكافتيريا يانسون مثلا او جنزبيل أو حتى قرفه
ريم بسرعه:حلوه القرفه بحبها ممكن تجيبلى واحد وتستأذن ليا بأجازه من المدير
سيف ابتسم انها بتعتمد عليه ده معناه أنهم صحاب فعلا
سيف:اكيد طبعا مش هتأخر عليك
خرج سيف
ريم اتنهدت بوجع:اهو ده اسوء حاجه فى حقيقه انى بنت
بعد فتره
ريم كانت بتدور فى الدرج بتاعها على مسكن تانى عشان مش قادره
سيف دخل وشافها:بتدور على ايه
ريم:مسكن
سيف :لا مينفعش انت خلاص اخدت المسكن الكتير غلط اتفضل اشرب القرفه ديه سخنه وهتتحسن أن شاء الله
ريم أعصابها كانت سايبه من الوجع ومش قادره جت تمسك الكوبايا كانت هتتدلق عليها بس مسكها سيف كويس
سيف:اقعد انا هساعدك
ريم بوجع رهيب:لا انا كويس
سيف:يالا بقا بلاش عند
قرب الكوبايا لبقها شربها براحه
ريم بصيت ليه فى عيونه
سيف بالصدفه بص ليها لقاها بتبصله
ركزوا الاتنين فى عيون بعض ونسيو العالم حواليهم
بعد خمس دقائق
كان سيف واقف زى ما هو وحاطط الكوبايا فاضيه على بق ريم وحتى ريم مش مركزه غير فى عيون سيف لحد ما الاتنين فاقو على خبط على الباب
عمر ويوسف:يالا هنتأخر اخلصو
سيف بعد الكوبايا وهو بيضحك بإحراج
ريم:يظهر اننا سرحنا شويه
سيف:اه فعلا
ريم بصيت فى الساعه:يستحسن تمشى دلوقتى عشان متتأخرش على التدريب
سيف:اه فعلا عندك حق طيب انا اخدتلك اجازه تلت ايام تمام وبلغت بابا وهو هيتصرف مع المدير تمام لو احتاجت اى حاجه ممكن ترن على تليفونى
ريم:ماشى
سيف فتح الباب
يوسف وعمر:فين رامى لسه مجهزش
سيف:رامى تعبان مش هيجى
يوسف وعمر زقوه ودخلو بقلق
عمر:رامى انت كويس اجيبلك الدكتور
ريم:متقلقوش انا هبقا كويس يالا انتو روحو للتدريب
يوسف:متأكد انك كويس وشك اصفر
عمر:اكيد من قله الاكل وقت الفطار انا هجيبلك الفطار هنا
ريم ابتسمت لعمر: شكرا
سيف بغيره:يالا بقا الكوتش هيذنبنا
خرجو التلاته
انا ريم فراحت على السرير واتغطيت كويس ونامت وهى كمشانه على نفسها
فى التدريب
الكوتش فرج:فين رامى
عمر: واخد اجازه
الكوتش فرج:ليه أن شاء الله ماكان زى القرد امبارح
سيف:تعب الفجر
الكوتش فرج:اه تعب فين الكشف الطبى بتاعه عايز التقرير
سيف:مع بابا
الكوتش فرج بجدية:ليه تقريره مع باباك
سيف اتنهد بضيق من الأسئلة الكتير:عشان رامى يبقا ابن صاحب بابا
الكوتش فرج:اه طيب يالا ابدأو الضغط
بعد التدريب
فهد:هو رامى تعبان بجد
سيف:ايوه
فهد:هو عمر راح فين
يوسف:قال هيودى الفطار لرامى
سيف لنفسه:ممكن تكون رجعت نامت طيب وبعدين البروكه بتتخلع لما بتنام لو عمر عرف انها بنت مش هيحصل كويس
قام سيف بسرعه وجرى
يوسف:ماله ده
فهد ابتسم:سيبك افطر انت بس
عند عمر كان على باب الأوضه بيخبط
سيف:عمر ! اكيد رامى نام من التعب هات انا هدخله الاكل واسيبه نايم يصحى براحته
عمر:طيب خد.
سيف اخد الصنيه ودخله فعلا وبص عليها لقاها نايمه ابتسم وخرج
عمر:نايم؟
سيف:اه مش قولتلك يالا بقا احنا عشان صوتنا ميزعجهوش
بعد اليوم الدراسى
يوسف:سيف انا جبت الغدا لرامى
فهد:تعالو نروحله نطمن عليه
سيف بسرعه: دلوقتى ؟
فهد:اكيد لا هنغير ونيجى نطمن عليه
يوسف:خد بقا صنيه الاكل
عمر:طيب يالا بسرعه نغير
مشيو وجرى سيف لأوضته يطمن عليها لقاها لسه نايمه
سيف:طب اعمل ايه دلوقتى هى لسه نايمه وهما هيجو فى أى لحظه ولو شافوها وهى نايمه زى الملايكه كده اكيد هيعرفو انها بنت اعمل ايه دلوقتى لازم اصحيها عارف انها تعبانه بس برضو لازم تصحى على الاقل تاكل وتقعد معهم شويه وتمشيهم وتنام تانى .
قرب سيف ليها وحط ايديه على كتفها يهزها:رامى رامى
ريم:بابا سيبنى شويه الله يخليك سيبنى شويه صغنونين
سيف ابتسم بسخرية:صغنونين! قوم يا رامى اخلص
ريم صحيت بضيق :انت مين
سيف:انا سيف انت فقدت الذاكره قوم اخلص ،كل ده نوم فوت الفطار والغدا
ريم اخدت الصنيه منه:هات انا جعانه اوى
سيف ابتسم وهى فضلت تاكل بسرعه لحد ما مسحت الاطباق بمعنى اصح
ريم:لسه جعان انت جايب الاكل لبنت اختك ايه الكميات ديه مش عارف انى تعبان محتاج اتغذى فى هناك صنيه اكل ليا برضو صح؟
سيف:اه
ريم:كويس اوى هاتها كده
سيف اخدها واداها ليها فضلت تاكل ريم لحد ما نسفت الاكل كله
سيف:شبعت
ريم: الحمدلله
الباب خبط
سيف بص للباب ورجع بص ليها لقا شعرها مظبوط وهى تمام راح يفتح
عمر زقه ودخل بسرعه:ها طمنى بقيت احسن
ريم بضحك:متقلقش يا عمر انا تمام والله
عمر:انت خضتنى ياعم
فهد:ألف سلامه عليك
ريم:الله يسلمك
فهد قعد جمبها: انا اتأكدت انى شخصيه مرعبه
ريم ضحكت:بجد ازاى بقا
فهد:زميلى فى الاوضه كان خايف منى لدرجه انه بيترعش كل لما يشوفنى
ريم:ايه يا جدع ده عفريت يا ربى ،اكيد عملتله حاجه ترعبه
فهد:والله ما جيت جمبه, فى الحقيقه انا اتكلمت معاه.
رواية تربيه واصلاح الحلقة الثامنة
ريم:اتكلمت معاه! ما طبيعى يابنى يخاف انت كلامك اصلا يخوف اكتر منك
فهد:انتو إلى أوفر محدش بيفهمنى
ريم:هحاول افهمك
فهد ابتسم وبص ليها
يوسف:طيب يا عمر هات اتنين ليمون هنا لرامى وفهد
عمر ضحك
سيف بضيق:رامى حاسس انك احسن وله اجيبلك من عند الدكتور مسكن تانى
يوسف: مسكن!ليه هو مكشفش، المسكن مش هينفع لازم علاج عشان يخف
عمر:ايوه يوسف عنده حق
ريم:لا يا جماعه انا كويسه الحمدلله
عمر ويوسف بإستغراب: كويسه!
ريم:مين قال كويسه انا قولت كويس
فهد بتأكيد:فعلا قال كويس
سيف:ايوه
ريم:هنرجع تانى الهزار البايخ
عمر :لا لا لا على ايه خلينا حلوين احسن
بليل
كانت ريم بتذاكر على مكتبها
وسيف واقف بيشرب شاى وبيبصلها
ريم:اوف بكره الرياضه
سيف ضحك:وهو فى ماده بتحبها
ريم:اه بحب الرسم
سيف:بس ده مش موجود فى مدرستنا من اساسه
ريم:وده إلى نقطنى
سيف ضحك وجاب كرسى وقعد جمبه:طيب قولى ايه إلى مش فاهمه
ريم:هتعرف ؟
سيف:اه مادتى المفضله هى الرياضه
ريم ابتسمت:طيب اشرحلى المسئله ديه
سيف:ديه ديه سهله اوى
ريم:هنبدأ تريقه هروح لعمر هو يفهمنى
سيف ضحك:هتلاقيه نايم اصلا
ريم:خلاص بكره
سيف:خلاص خلاص عشان انت صعبت عليا هشرحلك بطريقه سهله وبسيطه
ريم:يا ريت
بعد شويه وقت
ريم:اه فهمت طلعت سهله اوى
سيف:شوفت ازاى سهله
ريم:اه شكرا بجد عارف طريقه شرحك احسن من المدرس إلى عندنا شخصيا انت لازم لما تكبر تبقا مدرس رياضه
سيف:أن شاء الله
ريم:امم طيب يالا روح نام انت بقا عشان التدريب الصبح
سيف:عندك حق ذاكر بقا انت كويس ماشى
سابها سيف وراح ينام وقف قدام السرير وبص ليها
ريم ابتسمت
سيف طلع نام على السرير إلى فوق
ريم ضحكت وقالت لنفسها:مجنون
الصبح
ريم:سيف اصحى الساعه خمسه اخلص
سيف:اممم سبينى بقا ده انتى رخمه
ريم:هى مين ديه اه واد يا بتاع البنات انت قوم يا موكو،س قوم
سيف :امشى بقا من هنا يالا مش بتعملى حاجه غير بتزعجينى
ريم:بزعجك طيب
راحت جابت كوبايا مايه ورشتها عليه
قام سيف مفزوع:ايه ده
ريم:متلومنيش حاولت اصحيك بأدب واحترام بس انت فى واحده واخده عقلك قال ايه مش بتعملى حاجه غير بتزعجينى قولى بقا هى مين ها ها قول قول
سيف بتوتر:ايه مفيش الكلام ده
نزل وكان داخل الحمام
ريم:هتخبى عليا ده انا رامى البيست فرند
سيف بص ليها من فوق لتحت
ريم:طيب طيب صحاب عادين بس يالا بقا قولى مين
سيف:وله حد
ريم:لا ده فى حد وشكل حد جامد اوى لدرجه بتحلم بيها هى إلى تصحيك
سيف ابتسم وسابها ودخل الحمام
ريم بفضول وضيق طفولى:اه يالا بقا
سيف من الحمام:انسى
ريم:احسن مش عايز اعرف قال يعنى هموت واعرف اصلا تلاقيها من وحى خيالك مين البنت المجنونه إلى تبصلك اصلا عيل تن،ح
سيف خرج وهو لافف فوطه حوالين وسطه بس:اممم بنت مجنونه فعلا.
ريم اتكسفت وبصيت بعيد
سيف ضحك واخد هدوم عشان نسى ياخد ورجع دخل الحمام
بعد شويه خبط الباب
ريم فتحت
عمر حرك ايديه على شعرها:صباح الخير عامل ايه انهارده
ريم بضيق:عمرررر بوظت شعرى
فهد جايه وحرك ايديه على شعرها برضو:حاسس بإيه انهارده يا تعبان
ريم:انتو مستقصدنى يا جدعان
يوسف:راامى صباح الخير
لسه هيحط أيديه
ريم بتحذير:لو عملتها هخرشم وشك
يوسف:يا الله ده مرعب اكتر من فهد
فهد:متنساش أنه فهد الشيتا
ريم: أسمى راااامى مش شيتا انا
سيف:خلاص يا جماعه يالا على التدريب وله ناوين نتذنب انهارده
ريم:سيف معاه حق يالا كلكم من غير مطرود
عمر:طيب طيب رامى هتيجى تفطر معانا فى الكافتيريا انهارده
ريم:اه أن شاء الله حاسس نفسى احسن هفطر معاكو وأقطع الاجازه من بكره
عمر:هيكون احسن الترم بيجرى محتاجين نركز كويس
ريم:عندك حق
عدى الايام والشهور وخلصوا امتحانات الميد ترم
ريم:انا حاسس انى هشيل مواد كتير اوى
يوسف:يهودى بيتكلم أو مره اشوف يهودى بيتكلم
سيف بضحك:بس يا يوسف
ريم:عمر انا خايف اول مره اكون خايف كده
عمر: متقلقش انا كنت براجع معاك الامتحان كله هيبقا تمام
ريم:مانا إلى مخوفنى اننا كنا بتراجع وكان بيبقا نص الامتحان غلط.
عمر:بس مش كله
ريم:يعنى هسقط طيب وله ايه
فهد:بس بقا صداع انا متحمس اوى للتخييم السنه دى لدرجه جهزت شنطه التخييم بتاعتى من امبارح
يوسف:اه وانا كمان
ريم:مكنتش فاضى كنت بذاكر
يوسف:رامى انت بقيت ممل اوى بجد بقيت زى عمر
عمر:الله طب وانا مالى
سيف:انا جهزت شنطتى الصبح
ريم:خلاص يا جماعه هجهز شنطتى دلوقتى
سيف:هساعدك عشان كلها كام ساعه والاتوبيس يتحرك
ريم: ماشى
فى الاوضه
ريم:حاسس انى ناسى حاجه اه عرفت ناسى ايه
سيف بإستفهام:ايه
ريم: اممم معجون الاسنان روح معلش هاته من الحمام عقبال ما اجيب كذا حاجه من هنا
سيف فهم أنها بتحاول تمشيه سمع الكلام وراح الحمام وهو خارج لقاها بتحط حاجات بنات فى الشنطه ضحك
سيف:جبتلك معجون الاسنان
ريم اخدته: شكرا كده الشنطه تمام
سيف:باقى انت تجهز
ريم:اه لحظه وجاى
سيف:اه اه طبعا عارف اللحظه بتاعتك بس أنجز بسرعه شويه
ريم:بقولك لحظه
سيف:ايوه مانت اللحظه بتاعتك بتاخد بتاع ساعتين
ريم:انت اوفر ده هى ساعه يتيمه
سيف:ايوه بتعمل ايه يعنى فى الساعه ده انت لو بتصنع الشامبو جوه كنت خرجت قبل كده
ريم:نينينيى مش ذنبى انك معفن ومش بتاخد شاور عدل
سابته ودخلت
سيف:ياربى انا ايه مصبرنى على البت ديه اقتلها واخلص طيب مش عارف بحب فيها ايه كتها القرف فى حلاوتها إلى تجزع النفس وله حنانها الملزق إلى بحبه لما بيبقا معايا انا لكن حد تانى بتبقا ملزقه ياربى اعمل ايه جننتنى.
بعد ساعتين
ريم:يالا يا سيف اتأخرنا
سيف خرج:انا لسه داخل من خمس دقايق بالظبط
ريم:انت إلى اخرتنا اصلا
سيف:والله مكملتش خمس دقايق جوه لكن انت ساعه ونص كامله جوه لدرجه شكيت انك فطست
ريم:بعد الشر أن شاء الله عدوينى
سيف:ماشى ماشى يالا عشان اتأخرنا
ريم:تفتكر الكوتش هيعمل معانا ايه هيعاقبنا ازاى
سيف:معتقدش هيعاقبنا قبل ما نوصل المخيم
ريم:اسكت انت متعرفهوش ده مش بعيد يجرينا ورا الاتوبيس وهو ماشى ونوصل المخيم جرى
سيف:طيب متبالغش
ريم:يابنى انا متعود على عقابه انت متعرفش
سيف:انت غبى عارف كده صح
ريم:وانت محتاج بوكس عارف كده
سيف:ششش غبى الكوتش مش بيعاقبك الكوتش بيدريك لمسابقه العدو اخر السنه
ريم:مسابقه !مسابقه ايه؟
سيف:انت مش ملاحظ انك بقيت سريع جدا ومش بتتعب من الجرى زى الاول وجسمك وحركتك بقيت اخف من الاول
ريم:اه فعلا ملاحظ بس ده من العقاب
سيف:مش بقولك غبى
ريم:طيب من غير شتيمه عشان مخرشمش وشك الحلو ده
سيف:طيب هقولك بس واحنا فى طريقنا
ريم: تعال
خرجو
سيف:بص يا سيدى فى مسابقه بتتعمل بعد امتحانات الفاينل للمدارس العسكريه كلها بس طبعا احنا كل سنه بنخسر لان مفيش حد فينا سريع كفايه عشان يتحدى المدارس التانيه لكن دلوقتي بقا معانا واحد وهو انت والكوتش لاحظ سرعتك من اول يوم ليك وكان بيقنعك انك بتتعاقب فى حين هو بيدربك لأكبر مسابقه عدو فى مصر.
ريم:أما الكوتش ده طلع مش سهل بطريقه
يوسف:بتتكلمو عن ايه
عمر:واتأخرتو كده ليه
فهد:وايه الشنط ديه كلها
سيف:متبصليش ديه شنط رامى
ريم:ايه دول هما تلت شنط يعنى مش حوار
يوسف:ايه ناوى تهاجر ومترجعش معانا وتستقر فى المخيم
فهد بضحك:يبقا طرزان المخيم
عمر ضحك:طبيعى تتأخر بالشنط ديه كلها
ريم:جيبت الأساسيات بس حقيقى
فهد:ليه جايب للمدرسه كلها
سيف:خلاص يا جماعه خلاص
فهد:طيب طيب خلاص
عمر:صحيح الكوتش سأل عليك يا رامى وعايزك
ريم:مقالش ليه
يوسف:غالبا هتتعاقب عشان التأخير
ريم مسكت ايد سيف:يبقا سيف معايا عشان أتأخر معايا
سيف شد ايديه:ما بسببك برضو
ريم:تصدق ياض انت صاحب مش جدع
سيف:اسف يا رامى بس انا مش لاقى صحتى الصبح امتحان وبليل عقاب
الكوتش فرج:رااامى انا مش طلبتك مجتش ليه لحد دلوقتي
ريم:لسه واصل
الكوتش فرج بص لساعته:اتأخرت اوى واخرتنا كلنا بسببك
ريم:انا وسيف
الكوتش:فعلا انت وسيف بس انت بس الى هتتعاقب
ريم:بس ده ظلم يا كوتش
الكوتش:انا راجل مش حقانى وظ،الم ومف،ترى عندك اعتراض
ريم:لا يا كوتش انت براحتك
الكوتش:هو براحتى فعلا اعمل حسابك عقابك هيطول انهارده بس بعد ما نوصل المخيم الكل هيرتاح الا انت مفهوم
ريم:ربنا على المفترى
الكوتش:بتقول حاجه
ريم:بقول حاضر يا كوتش من عنيا الاتنين
الكوتش ابتسم وسابهم ومشى
ريم:هيحصل ايه لو ق،تلت الراجل ده
عمر:هتدخل احداث
يوسف:ومش بعيد تاخد اع،دام
عمر:نهايه مأساويه
ريم:هحاول أتمالك اعصابى
فهد :طيب يالا بينا على الاتوبيس
سيف:يالا الحمدلله مش هتعاقب انا مبسوط جدا يا جدعان
ريم:انت شم،تان فيا يا سيف
سيف: رامى عيب متقولش كده احنا اهل
رواية تربيه واصلاح الحلقة التاسعة
الكوتش فرج:اهلا بيكم فى المخيم العسكرى يا ابطال
ريم بصدمه:صحراء
يوسف:ايه كنت متوقع فندق خمس نجوم
ريم:على الأقل غابه محترمه
عمر:شكلك نسيت احنا مدرسه عسكريه يعنى فى مقام عساكر والعساكر مكانهم الصحرا
ريم:يا صغير على المرمطه يا رامى
الكوتش:راااامى
ريم:والنعمه لأغير أسمى ،نعم يا كوتش
الكوتش :شايف الشمس ديه
ريم:إلى بتشوينا ديه؟
الكوتش:ايوه هى
ريم :لا خالص مش شايفها
الكوتش:هتستعبط ،عايزك تروحلها جرى وترجع تانى
ريم:إلى هو ازاى معلش الف الكوكب يعنى وله ايه
الكوتش: ميخصنيش ابدأ يالا
جلال:معلش يا كوتش عايز حضرتك ثوانى
ريم:الكوتش ده جاى يخلص القديم والجديد يكونش ده ذنب الواد كوته إلى كنت بلففه الشارع جرى
فهد:مين كوته
ريم:ده واد جارنا فى الشارع
عمر:صعبان عليا
ريم:المفروض انا إلى اصعب عليك ده كوته ده اكبر فتان بيحب يبقا المحقق كونان ويمشى ورايا ويعرف المصايب إلى بعملها ويروح يقول لبابا عليها عشان كده كنت بربيه
فهد ضحك:احسن يستاهل
يوسف:يا عينى يا بنى
عمر:قولى يا رامى هتعمل ايه
سيف بضحك:هيروح للشمس
ريم:بقولك شمتان فيا ومش مصدق
سيف:اسف بس بجد إلى بيحصلك ده يضحك اى حد
الكوتش فرج:رامى
ريم:هروح للشمس حالا يا كوتش
الكوتش:لا اللواء جلال كلمنى هتساعدنا الاول فى نصب الخيم ونتغدا وبعدين نبدأ تدريب قصدى العقاب
ريم ابتسمت:تمام يا كوتش
فهد:يبقا لازم تاكل كويس
سيف:العكس لو تقل فى الاكل احتمال معدته تقلب بسبب الجرى
عمر:ايوه سيف عنده حق لازم تاكل حاجه خفيفه
ريم:ده انا خسيت النص يا جدعان
فهد:فعلا جسمك ضعيف اوى
يوسف: متقلقش كلها نص سنه كمان وناخد الاجازه وترجع تتغذى من غير اى عقاب
ريم ابتسمت وافتكرت باباها وحور
عمر:وحشك
ريم: فعلا
عمر:انا كمان ماما وحشتنى
يوسف:عمر انت ورامى اتفقنا مفيش اسرار اتكلمو بصوت عالى
ريم:مفيش حاجه مهمه يالا نجهز الخيم
فى وقت الغدا
ريم لسه بتاكل
الكوتش فرج:كفايه اكل كده قوم معايا
ريم:بس انا جعان
الكوتش:بقول كفايه اكل
ريم:جعان الله يكسبك يا كوتش سيبنى اكل
الكوتش ابتسم:طيب كل دول بس وانجز
ريم:حاضر حاضر
بعد الاكل
ريم واقفه وماسكه بطنها
ريم:انا برضو مكنش المفروض اتقل فى الاكل
الكوتش فرج:يالا ابدأ عايزك تلف حوالين الخيم ديه كلها يالا وقت بدأ
ريم جريت كام خطوه ووقفت وهى ماسكه بطنها
فرج:وقفت ليه كمل
ريم:الجرى فى الصحرا صعب كمان بطنى وجعتنى
فرج:عشان كده قولت بلاش نتقل فى الاكل دلوقتى تتصرف عايزك تلف حوالين الخيم ديه كلها في أربع دقايق
ريم :طيب كام دوره
فرج:والله انت إلى هتحدد هتفضل تلف دورات لحد الدوره إلى هتكون فى اربع دقايق هتكون الاخيره
ريم:يعنى لو لفيت اول دوره فى اربع دقايق هتكون الاخيره
فرج:بالظبط
ريم اتشجعت شويه:تمام
وقفت وجريت فى مكانها شويه وبعدين جربت بأقصى سرعته عندها
اول دوره
فرج:ست دقايق لفه كمان
تانى دوره
فرج:سبع دقائق انت بتخيب وله ايه لفه كمان
تالت دوره
فرج:خمس دقايق احسن يالا لفه كمان
رابع دوره
فرج:اربع دقايق وعشرين ثانيه لفه كمان
خامس دوره
فرج:خمس دقايق تانى يالا حاول اكتر لفه كمان
سادس دوره
فرج ابتسم لريم بفخر:تلت دقايق ونص
ريم:يعنى ايه هكمل عقاب وله ارجع انام
فرج:روح نام
جريت ريم بسرعه قبل ما يغير رأيه
فى الخيمه
فهد:جيت بسرعه يعنى
ريم:انتو بتعملو ايه
سيف:العدد بيبقا كبير فى المخيم عشان كده بتعمل خيم كبيره وكل خيمه بيقعد فيها خمس طلاب
عمر:يبقا انا وانت ويوسف وسيف وفهد كمان
ريم:المخيم ده هيبقا خرااااب
تانى يوم الساعه خمسه
الكوتش فرج:يالا يا شويه كسلانين قومو
ريم فتحت عينيها بالعافيه:الساعه كام
الكوتش فرج:الساعه تلاته
ريم قامت بصدمه: العصر
الكوتش فرج:لا الفجر
سيف:وهنقوم الفجر نعمل ايه
الكوتش فرج:عشان تشجعو مش انتو صحاب رامى
ريم:طب انا دلوقتي عملت ايه يستحق العقاب انا كنت نايم زى اى كائن حى بيعيش ويتعايش متقولو حاجه يا جدعان
الكوتش فرج:وله كلمه قدامى يالا وانتو كمان
يوسف:منك لله يا رامى
عمر:مالنا احنا نصحى الساعه تلاته
فهد:يالا رياضه برضو
سيف منطقش
الكوتش فرج:رامى عايز اكلمك
ريم راحت معاه
فرج:مبروك هتشارك فى مسابقه بعد شهرين
ريم:بس انا مقدمتش فى اى مسابقات
فرج:انا قدمتلك هتشارك بأسم المدرسه
ريم:بس انا مش عايز
فرج:ليه أن شاء الله البيه مش عايز
ريم:مش لاقى صحتى وبعدين هستفاد ايه اصلا قولى كده
فرج:هتستفاد فخر هترفع راسنا كلنا المدرسه اللواء جلال وصحابك وكمان هترفع راس والدك الكل هيعرف إلى هيفوز فى مسابقه العدو رامى جمال ايه مش عايز ترفع اسم والدك
ريم:هيبقا حاجه كويسه يعنى
فرج:اه طبعا بس طبعا ده لو فوزت
ريم:ولو خسرت
فرج:وله اى حاجه هتفضل زى مانت كده
ريم:اممم يعنى مش هخسر حاجه طيب ايه المانع
فرج:تمام أمضى الورق ده دلوقتي
ريم بعد ما مضيت:ورق ايه ده
فرج:ده تعهد منك انك تسمع كلامى كله بالحرف الواحد فى اى حاجه تخص التدريب وده يعنى انى اقدر وفى اى وقت اصحيك واخليك تدرب وانت مش من حقك انك تعترض ومش هتاكل الاكل العادى زى باقى زمايلك لا انت هتاكل الاكل إلى انا هحدده ليك وبس مفهوم كل ده طبعا ولو فكرت تخالف البنود بتاعت العقد اول حاجه هتطرد من المدرسه تانى حاجه هتدخل احداث لمده تلت شهور كده بس انت طبعا مش هتحتاج كل ده لانك هتسمع الكلام
سابه ومشى
ريم:الكوتش ده ناوى على موتى حقيقى
سيف:كان فى ايه ومضيت ايه
ريم:تعهد
سيف:غبى بتمضى وخلاص انت عارف التعهد ده ايه بنوده وايه شروطه
ريم:بس بقا يا سيف سيبنى بالى فيا انا إلى فيا مكفينى
سيف:احسن تستاهل عشان تانى مره متمضيش اى حاجه كده
ريم:ما خلاص يا سيف انت متخصص فى انك تحط على الجرح ملح يعنى وله ايه
يوسف:كده الجرح يلتهب ويعمل صديد ،فى ايه؟
ريم:ناقصك انت كمان
فهد:متقولو فى ايه
سيف:قول فى ايه ،قولهم
عمر:مالك يا رامى فى حاجه
ريم:لا وله اى حاجه بس مضيت تعهد للكوتش
عمر :اه يا عبيط
سيف:مقولتش حاجه انا
فهد:خلاص متقلقش يا رامى الكوتش مش هيأذيك هو بس عايز يضمن انك هتفوز فى المسابقه هو عايز بس مصلحتك وانت كل إلى عليك تثق فيه مش اكتر وتسمع كلامه
ريم:تمام أن شاء الله
عمر: كلنا فى ضهرك يا صاحبى متقلقش
ريم ابتسمت ليه: شكرا يا صاحبى
سيف بغيره:على فكره قال كلنا في ضهرك مش هو بس
ريم:عارف انا مش اطرش
الكوتش فرج:يالا يا رامى تبدأ
ريم:تبدأ ايه
الكوتش فرج:تدريب يالا كلكم معاه اجرو وانتو واقفين
ريم : كلنا!
الكوتش فرج:ايوه الصحاب مش ببلاش يالا اخلصو
فعلا بدأو
ريم بقيت تبصلهم وهما تعبانين وبيجرو وكل لما حد يبصلها يبتسم ويكمل
ريم لنفسها:هو ده معنى الصحاب الحقيقين مش كده يا بابا طول عمرك تقولى مش اى حد تقابليه يا ريم تقولى عليه صديقك الصحاب حاجه والمعارف حاجه تانيه كنت بتقولى الصحاب دول بيبقو اخواتك بس من دم تانى وانا لما جيت المدرسه ديه عرفت حاجتين يعنى ايه صحاب ويعنى ايه اخوات انا عمر ما كان عندى اخوات طول عمرى البنت الوحيده إلى فى البيت بس لما جيت هنا مبقتش احس انى وحيده بقيت اعتمد عليهم كلهم وده لانى اعتبرتهم كلهم اخواتى وهفصل احمد ربنا على نعمه الاخوات والصحاب إلى انعم عليا بيهم فى المدرسه ديه.
عدى الوقت والاجازه خلصت وكانو راجعين فى الاتوبيس
فهد:ديه مكنتش اجازه لا ده كان عذاب
يوسف:اكتر حد اتعذب فى الاجازه ديه هو رامى
عمر:يا عينى مبقاش عارف ياكل حتى نقص نص وزنه
سيف:خلاص يا جماعه بطلو احباط انا شايف أن رامى اتقدم كتير بقا سريع جدا وجسمه صحى جدا ومتأمل أنه يفوز بجائزه افضل واسرع عداء فى البلد
ريم كانت قاعده جنب الكوتش
الكوتش:عارف انى ضغط عليك جامد الاجازه ديه بس عايزك تعرف انى اعتبرتك زى ابنى وانى مش بكرهك العكس تماما انا بس عايز اشوفك احسن واحد وترفع راسنا كلنا وتخلى مدرستك فخوره بيك زى ما انت فخور بيك الحقيقه انك حتى لو مكسبتش المسابقه ديه أنا هفضل فخور بيك لانك عملت كل إلى تقدر عليه.
ريم بابتسامه:هفضل اعمل الى اقدر عليه وأن شاء الله هكسب واكون عند حسن ظنك يا كوتش
الكوتش ابتسم:عارف ده طبعا
فى المدرسه
عمر:هيوحشنى بجد نتلم كلنا وننام فى اوضه واحده
يوسف:انا بقا هيةخسنى نصحى الفجر نتدرب مع رامى الحمدلله على نعمه الاوضه بتاعتى
عمر ضحك:عندك حق فى ديه
يوسف:يالا يا بنى على الاوضه
عمر:يالا تصبحو على خير يا جماعه
ريم:وانتو من أهله
فهد:انا بقا مش فارق معايا تدريب وبجد هيوحسنى ننام سوا كلنا في خيمه واحده
سيف بص ليه بغيظ وضيق
ريم ملاحظه ان الاتنين بقو متغيرين
فهد بص لسيف بإستهزاء وبعدين بص لريم:تصبح على خير يا رامى اشوفك بكره
ريم:وانت من أهله يا فهد
مشى فهد
سيف مسك أيديها:يالا ندخل اوضتنا.
دخلو الاوضه
ريم:هو فى ايه ايه الحكايه بينك انت وفهد متغيرين سوا
سيف:مفيش حاجه متشغلش بالك انت عايز بس اعرفك أن الترم التانى دائما بيبقا قصير محتاج تركز فى دروسك وتذاكر اول بأول عشان تعرف تنجح
ريم:تفتكر هعرف
سيف:تعرف ايه
ريم:انجح فى دراستى وكمان اكسب المسابقه
سيف:اكيد هتقدرى
ريم:هتقدرى!؟
رواية تربيه واصلاح الحلقة العاشرة
سيف:قصدى تقدر
ريم:سيف ديه مش اول مره تكلمنى بصفه المؤنث انت عارف حاجه صح
سيف:هعرف ايه يعنى انا هاخد دش
سابها ودخل الحمام
ريم:متأكده انك تعرف حاجه
خرجت ريم وراحت لمكتب جلال
جلال:اهلا ريم حمدالله على السلامه
ريم:الله يسلمك هو انا ينفع أكلم بابا
جلال:اه ينفع اتفضل كلمه من التليفون الارضى إلى عندك على المكتب ده
ريم مسكت التليفون بسرعه وضغطت شويه ارقام وبعد كام رنه
جمال:ايوه مين معايا
ريم بدموع:بابا.
جمال بسرعه:ريم عامله ايه عندك طمنينى انتى كويسه يا حبيبتى حد بيضايقك عندك
ريم بدموع:اطمن اطمن انا بس كنت عايزه اقولك انى بتغير عشان ابقى احسن بنت ليك وهرفع راسك انا مشاركه فى مسابقه عدو وهكسب عشانك وهرفع راسك كمان اعتقد انى هنجح
جلال بابتسامه:نجحتى الترم الاول بتقدير جيد جدا
ريم:بجد
جلال:ايوه وجمال عارف
ريم:بابا انا انا نجحت
جمال:عارف يا بنتى انا فخور بيكى جدا
ريم ابتسمت بدموع:وانا بحبك اوى يا بابا وبجد انت وحشتنى لازم اقفل دلوقتى يا بابا عن أذنك
جمال:ماشى يا بنتى خلى بالك من نفسك
ريم:وانت كمان خلى بالك من نفسك
قفلت ريم التليفون وبصيت لجلال
جلال:انا كمان فخور بيكى يا ريم
ريم ابتسمت:متشكره جدا يا حضره اللواء
جلال:قولى اخبارك ايه مع سيف ضايقك او اى حاجه
ريم:لا انا وسيف صحاب كمان
جلال: عارف طبعا
ريم:بس انا كنت عايزه اعرف هو سيف يعرف انى بنت
جلال:اه طبعا اومال بيساعدك ازاى انك متتكشفيش
ريم بصيت ليه بصدمه
جلال:انتى مكنتيش تعرفى
ريم ابتسمت:لا طبعا كنت عارفه عن أذنك
جلال:اتفضلى
رجعت ريم الأوضه
سيف اول ما فتحت الباب جرى عندها:كنت فين الوقت اتأخر ومقولتليش ليه انك خارج وروحت فين اصلا
ريم:ميخصكش.
جت تمشى مسك أيديها
سيف:مالك يا رامى
ريم شديت ايديها بعصبية: بطل كدب بقا انت عارف ومن اول يوم انى ريم انت شاطر اوى فى الكدب وكنت مبسوط جدا وانت بتاخدنى على قد عقلي مش كده
سيف:انا عملت كده عشان احميكى
ريم:وحميتنى برافو عليك عايزه اعرفك انك مش محتاج تعمل كده تانى وانا مش محتاجه منك انك تحمينى
سيف:انتى غبيه انا هفضل احميكى طول مانا عايش.
ريم:مش مضطر تمام انا مش محتاجاك
سيف:بس انا محتاجك انا محتاج احميكى محتاج اخليكى تحت عينى طول الوقت محتاج اطمن عليكى محتاجك
ريم:محتاجنى؟
سيف:كل ده مفهمتيش ،انا بحبك يا ريم
ريم وقفت بصدمه
سيف مسك وشها وقرب منها:بحبك واتمنى انك تكونى بتحبينى مش اخوكى ومش صاحبك لا تحبينى كحبيبك فاهمه.
ريم فضلت تبصله فى عينيه وهزيت راسها انها فاهمه.
سيف سابها وراح السرير إلى فوق بتاعه
دخلت ريم الحمام من غير اى كلمه
فى الحمام
ريم :بيحبنى!(ضحكت بكسوف) بيحبنى!!!!
كانت بتلبس وهى بتفكر وسرحانه وخرجت من الحمام وراحت نامت على السرير إلى تحت
سيف:احم انتى مردتيش.
ريم:على ايه؟
سيف تتنهد:بتحبينى زى ما بحبك وله لا
ريم ابتسمت واتكسفت وقالت لنفسها:هو ازاى بيقولها عادى كده الكلمه ديه صعبه اوى بس هو بيقولها بسهوله ازاى كده.
سيف بصلها:ريم
ريم بصيت ليه:ها
سيف ابتسم وسند رأسه:بتحبينى صح
ريم بصيت بعيد وهى بتبتسم
سيف:عارف انى هندم
ريم بصيت ليه بإستغراب:على ايه؟
سيف وقع نفسه جمبها على السرير:على ده
ريم بصدمه:فاكر نفسك بتعمل ايه
سيف:عايز اجابه دلوقتى
ريم:اطلع سريرك يا سيف احسنلك
سيف:ليه؟
ريم:عشان
سيف بيقرب منها وهى بتبعد لحد ما لزقت فى الحيطه
ريم:عشان عشان
سيف:قولى عشان ايه
ريم:عشان صعبه مش عارفه قولتها ازاى بسهوله كده بس هى صعبه بالنسبالى مش عارفه اقولها صدقنى
سيف:هقولك انا قولتها بسهوله عشان انا حسيتها اوى لدرجه مبقتش قادر اخبيها
ريم: طيب اطلع بقا مكانك فوق
سيف اتنهد وطلع سريره فعلا.
ريم حطيت إيديها على قلبها
سيف: متقلقيش انا هفضل احميكى طول عمرى حتى لو وصلت انى احميكى من نفسى
ريم ابتسمت وسكتت
سيف:بس انا هفضل مستنى اسمعها منك وهعتبر أن سكوتك علامه رضا مش كده) بص ليها
ريم غمضت عيونها وهزيت راسها بأه وحضنت مخدتها جامد ونامت
سيف ابتسم:بتحبينى
تانى يوم الفجر
الكوتش بيخبط على الباب بتاع الاوضه وله كأن فى حريقه فى المدرسه من الخضه وقع سيف غصب عنه على ريم
ريم فتحت عينيها بصدمه:بتعمل ايه عندك
سيف:انا اسف وقعت من الخضه
ريم بصيت للباب بتعب:يا ربى
سيف ضحك:ده الكوتش اكيد
ريم:مش محتاجه سؤال احم تقدر تبعد عنى
سيف:امم اقدر بس مش عايز
ريم احمرت وبصيت ليه بصدمه:ايه مش عايز ديه ابعد
سيف:طيب اقنعينى أو اقولك اتحايلى عليا شويه
ريم:لو متحركتش هتصرف تصرف مش هيعجبك
سيف:يا ربى انتى بتخوفى اكتر من ابويا
بعد عنها سيف وقعد على السرير .
قامت ريم وكانت هتروح تفتح بس بصيت لسيف كان بيبص للساعه قربت وباسته من خده وراحت تفتح الباب
سيف ابتسم وحط ايديه على خده بتوهان
ريم فتحت الباب:ايوه يا كوتش
فرج:يالا اجهز بسرعه عشان التدريب
ريم:تمام يا كوتش
مشى فرج
ريم قفلت الباب
ريم بضحك لسيف:شكل الكوتش مش عارف ينام من حماسه للمسابقه
سيف كان بيبص ليها بتوهان
ريم:ماله ده ايه حصله، احم انت كويس
سيف قام ولسه هيروحلها
ريم:ينهار الكوتش لازم اجهز حالا
جريت للحمام
سيف لنفسه:أهدى يا سيف أهدى لازم تهدى لازم ،اعتبر انها رامى مش ريم احميها لازم تحميها حتى من نفسك
ريم خرجت من الحمام وبصيت ليه وبعدين خرجت من الأوضه
سيف جهز هو كمان وخرج وراها
كانت ريم بتجرى فى الحوش
فرج:جاى بدرى اوى كده ليه يا سيف لسه الساعه اربعه
سيف:احم جيت اشجع رامى
فرج خبط على كتفه:ونعمه الصحاب
ريم كانت بتجرى وشافته واقف مع الكوتش ابتسمت وكملت تدريب
الساعه سته الطلاب كلهم اتجمعو فى الحوش وريم زى ما هى بتجرى لما بتتعب بتقف يادوبك تشرب مايه وتكمل
فهد:فهد الشيتا بتاعنا بيبذل كل جهده
يوسف:فعلا انا واثق أن رامى هيفوز فى المسابقه
عمر:بس انا خايف عليه بقا جسمه ضعيف جدا ومش بياكل كويس
يوسف:يكسب بس وبعدين ياكل إلى هو عايزه
فهد:صحيح فين سيف
يوسف:فعلا فينه اتأخر على التدريب؟
عمر:لا سيف هناك مع رامى
فهد بإستغراب:هو هناك من امتى
الكوتش:من الساعه اربعه سيف ونعمه الصديق فعلا
عمر ابتسم:صحى بدرى يشجع رامى
يوسف:والله ابن حلال ويستاهل
عمر ويوسف ضحكو
فى حين فهد بقا بيبص عليهم بغضب.
كانت ريم بتشرب وبتستريح
سيف:بقيتى احسن
ريم ابتسمت:اه انا تمام اممم اعتقد ده وقت التدريب الكل جهز
سيف:عارف بس
ريم:بس ايه
سيف:هجرى معاكى انهارده
ريم: ليه
سيف:عشان عايز ابقا معاكى كل الوقت
ريم:مانا معاك كل الوقت بس الفرق انا هجرى وانت هتعمل ضغط وتمرينات تانيه هناك
سيف:هبقا بعيد عنك ساعتها
ريم ضحكت:سيف احنا فى نفس المدرسه
سيف:ولو برضو هبقا بعيد بتاع خمسه متر عنك
ريم:سيف روح التدريب يالا اصلا مش هتلحقنى انا سريعه.
سيف:فى ديه بقا عندك حق
ريم:طيب يالا روح الكوتش بينادى اصلا بص
سيف بص بقا الكوتش بيشاور ليه يجى
سيف بضيق اطفال:طيب طيب رايح بس هرجع تانى
ريم:وانا هستناك
سيف بص ليها:توعدينى
ريم:اوعدك
ابتسم سيف وراح يتدرب
وريم كملت جرى
بعد التدريب
كانو بيفطرو
ريم جت بطبق مفيهوش غير شويه خضار مسلوق
ريم قعدت بين عمر وسيف كالعاده وهى عامله وشها كده☹️
عمر بضحك:مال وشك يابنى.
ريم:سيبنى والنبى يا عمر
يوسف:يا عينى عليك يا بنى صحيح يا سيف انهارده الشيف عامل حتته بابا غنوج رهيب
سيف ضحك:بس يا يوسف
ريم:ليك يوم يا يوسف ليك يوم
فهد:تحب تاكل عادى متخافش محدش هيقول للمدرب
سيف:مش هينفع الكوتش حط ليه الاكل ده لسبب هو مش بيعذبه هو بيساعده
فهد:سيبك منه يا رامى عايز تاكل
ريم:لا يا فهد سيف عنده حق انا هاكل فصوليا خضرا مسلوقه وبطاطس وخلاص
عمر حط أيده على كتفها: متقلقش اول ما هتكسب هترجع تاكل براحتك انت خلاص قربت
ريم ابتسمت لعمر
سيف خبط فى ريم بعصبية
عمر شال ايديه:مالك يا سيف
ريم بصيت ليه بإستغراب
سيف بص ليها بضيق:مش عارف يمكن دوخت شويه
ريم:طيب تعال نروح للدكتور
سيف:لا خلاص انا كويس
يوسف:الموضوع كتر يا سيف محتاج تكشف بجد
فهد ابتسم بسخرية:لا يا يوسف مش محتاج عادى بتحصل كلو كلو
ريم بقيت تبص لسيف بإستغراب
يوسف:الله تسلم ايد الشيف
عمر ضحك:بس بقا يا يوسف
يوسف:ايه انا قولت حاجه لامؤخذه يا رامى بقا
ريم ضحكت:ليك يوم صدقنى
بعد الاكل كل واحد رجع اوضته يجهز للدراسه
ريم خرجت من الحمام وقفلت الباب ولسه بتتعدل زقها سيف بسرعه للباب
ريم بخضه:مالك !!!
سيف:إلى انتى عملتيه صح
ريم:عملت ايه
سيف:الاول كنت بسكت واقول لنفسى هتقولها ايه اصلا بغير عليك يا رامى لكن انتى عارفه انى عارف وعارفه انى بحبك وبرضو برضو بتضايقينى
ريم:عملت ايه انا
سيف:انتى بتسألى بجد ؟ مش عارفه عملتى ايه
ريم:لو عارفه هخبى عليك ليه
سيف:هقولك هقولك
ريم:قول طيب مستنى ايه
سيف بعصبية خبط ايديه على الباب جمبها جامد
سيف:بطلى تخليهم يلمسوكى بطلى
ريم:محدش بيلمسنى انت عبيط
سيف:والله ولما كل شويه كل شويه عمر يحط ايديه على كتفك ويمسك ايديكى عادى عندك
ريم:سيف عمر اخويا
سيف:لا مش اخوكى اسمك ريم جمال واسمه عمر السيد مش اخوكى
ريم:لا اخويا زى يوسف وفهد
سيف:وانا؟
ريم:لا انت حبيبى
ريم حطيت إيديها على بقها وقالت لنفسها:ايه إلى قولته ده
سيف ابتسم ابتسامه حلوه وبعد عنها:طيب هسامحك المره دى بس لو حد لمسك تانى ولو بالغلط هخرشم وشه
ريم شالت ايديها:ده كلامى انا يا قلود
سيف:كل حاجه بتاعتك هتبقا بتاعتى برضو بس لسه شويه
ريم: مش فاهمه حاجه
سيف:هتفهمى بعدين
الباب خبط
ريم ابتسمت:اكيد عمر جريت فتحت
عمر:يالا استاذ سمير هينفخنا
ريم:اه يالا
مشيو للصف
كان قاعد يوسف وفهد على مقعد واحد
وسيف راح قعد مكانه وعمر كمان وبعدين الاتنين بصوت لريم عشان تقعد جمبهم
ريم بصيت لسيف وبعدين بصيت لعمر وابتسمت وكانت رايحه لعمر
كريم وده زميل فهد فى الاوضه:معلش يا رامى هقعد جمب عمر عشان عايزه يفهمنى حاجه
ريم:اه طبعا تمام
راحت ريم قعدت جمب سيف وهى بتبص لعمر
سيف:ايه مش عايزه تقعدى جمبى
ريم:لا بس متعوده اقعد جمب عمر
سيف مسك أيديها:بس انا موجود برضو
ريم بصيت ليه بابتسامه
يوسف وفهد كانو قاعدين قدامهم
يوسف لف وشه:رامى وسيف جمب بعض لا حد يقرصنى
فهد:اوى اوى
يوسف بسرعه:لا لا بهزر ياخى ايه ده
ريم بضحك:بيتلكك عشان يقرص اى حد
فهد:تعال اقرصك انت يا رامى
سيف مسك أيديها جامد
ريم بوجع بسيط بصيت لسيف وبعدين لفهد:لا ياعم اقرص نفسك انت انا مالى انا فيا الى مكفينى والله
حطيت إيديها التانيه على ايد سيف وطبطبت عليها
خفف سيف مسكته شويه
دخل استاذ سمير
سمير:صباح الخير
الكل :صباح النور
سمير:مفيش وقت لأى كلام ركزو معايا كويس عشان إلى هقوله مهم ويستحسن تكتبو ورايا
ريم بصوت واطى:سيف سيب ايدى
سيف:لا
ريم:سيف عايزه اكتب
سيف:اتصرفى
ريم:ازاى ؟اكتب بالشمال يعنى
سيف ساب ايديها ونفخ بضيق
ريم ضحكت ومسكت القلم وبدأت تكتب بصيت عليه لقيته بيكتب بس مكرمش وشه ضحكت ومديت ايديها الشمال ليه
سيف ابتسم ومسكها
ريم ضحكت وكملو كتابه
بعد الدرس
فهد وهو بيحط ايديه على كتفها:رامى
ريم اتخضيت لانه جيه من ورا:انت مش هتبطل ابدا
فهد ضحك: ابدا
سيف مسك أيديها وشدها:رامى تعال بسرعه فى فار فى اوضتنا
شدها وجرى
عمر:فاااار ينهار ابيض
يوسف:اخر مره دخل اوضتنا فاكر يا عمر
عمر:وده يوم يتنسى نيمنا يومها فى الطرقه
عند سيف
دخلو الأوضه
ريم:ليه جبتنا المفروض نبلغ انا بخاف من الفيران مش هعرف انام والفار فى الاوضه انا
سيف:مفيش اى فيران فى الاوضه
ريم:اومال ليه
سيف بعصبية:عشان قولتك بطلى وانتى مش بتسمعى الكلام
ريم: ابطل ايه انت وقعت قلبى فى رجلى فى حد يهزر الهزار البايخ ده
سيف:ريم انا مش بهزر فهد بالذات ممنوع يلمسك أو يحط ايديه على كتفك انا ممكن اسامحك على عمر لكن فهد يا ريم لا
ريم:ليه يعنى ماله فهد
سيف:فهد عارف انك بنت